رابطه اخلاق و عقل در اندیشه دینی موسی بن میمون

در قرون وسطا، با قوّت گرفتن رویکردهای فلسفی در میان ربی­های یهودی، اخلاق یهودی نیز رنگ و بوی فلسفی به خود گرفت. دل مشغولی فیلسوفان یهودی در آن زمان، نسبت میان ایمان و عقل و پرسش از ماهیت خدا بود که سبب پیدایش رویکردهای اخلاقی متفاوتی می­شد. پاسخ به این دو پرسش، به ترتیب، میزان وابستگی اخلاق به تورات، و جایگاه اخلاق را مشخص می­کرد. در این میان، موسی بن میمون، مهم ترین فیلسوف یهودی است که در آثارش به تبیین دیدگاه­های اخلاقی خود پرداخت. وی در تفسیری بر میشنا می کوشد نشان دهد اخلاق یهودی بر متن مقدس استوار است و در دلالة الحائرین ضمن فکور دانستن ذات خداوند (پاسخی که به پرسش دوم می­دهد)، نشان می دهد که کمال انسان در ایمان اوست و اخلاق جز به عنوان مقدمه­ای برای رسیدن به ایمان درست ارزشی ندارد. در این مقاله، جایگاه اخلاق در اندیشه ابن میمون و مسایل مرتبط با آن را می کاویم.